Στα πλαίσια προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης οι μαθητές του Γυμνασίου μας προσπάθησαν να παρουσιάσουν την ευρύτερη περιοχή των Μουριών μέσα από κείμενα και φωτογραφίες.

Σαββίδης Κωνσταντίνος

Ιστορία

Όταν έγινε ο πόλεμος του 1941 από τους Γερμανούς όλοι οι κάτοικοι που ήταν στους πρόποδες του βουνού Μπέλες , αναγκάστηκαν να φύγουν πρόσφυγες προς τα νότια. Σε σύντομο χρονικό διάστημα γυρίσανε πίσω στα χωριά τους επειδή είχαν φύγει οι Γερμανοί και δεν υπήρχε κίνδυνος πια. Στη συνέχεια ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος (1946 - 1949) που διήρκησε περίπου τέσσερα χρόνια και αναγκάστηκαν οι κάτοικοι να ξαναφύγουν πρόσφυγες στα χωριά των Σερρών. Στο τέλος του εμφυλίου πολέμου οι κάτοικοι επιτέλους μπόρεσαν να επιστρέψουν στα χωριά τους για τελευταία φορά το 1950.

Από το 1950 μέχρι το 1962 οι κάτοικοι της Άνω Αγίας Παρασκευής μετακινήθηκαν στη σημερινή θέση του χωριού. το χωριό της άνω Αγίας Παρασκευής είχε τέσσερις νερόμυλους και ένα ορυζάμυλο. Ήταν κεφαλοχώρι στην περιοχή με 150 σπίτια , 250 μαθητές στο δημοτικό και 4 δασκάλους. Είχε σιδηρουργείο όπου πετάλωναν τα ζωντανά. Είχε ράφτες , τσαγκάρηδες και γανωτές που γάνωναν τα χάλκινα και τα αλουμινένια σκεύη. Επίσης είχε πολύ καλούς ξυλουργούς που έφτιαχναν αθάνατες σκεπές στα σπίτια. Η καταγωγή τους ήταν από την Κελόνσα των Σούρμενων του Πόντου όπου έφτιαχναν εκεί καΐκια. Η ενασχόληση των κατοίκων ήταν κυρίως γεωργία και κτηνοτροφία. Έσφαζαν τα Χριστούγεννα χοιρινά και πρόβατα. Κρατούσαν το λίπος για όλη τη χρονιά. Από τις αγελάδες έπαιρναν το τυρί , βούτυρο, γάλα και από τις κότες έπαιρναν τα αυγά. Όργωναν τα χωράφια τους και σπέρνανε σιτάρι και καλαμπόκι. Επίσης καλλιεργούσαν τα καπνά. Στην Αγία Παρασκευή υπήρχαν και δυο καφενεία που λειτουργούσαν ως παντοπωλεία. Εκεί συνήθως δούλευαν οι εφημεριδοπώλες που πουλούσαν εφημερίδες της εποχής. Επιπροσθέτως στην Αγία Παρασκευή υπήρχε και ένα κουρείο που ήταν του προπάππου μου.

Διασκέδαση

Το κάθε χωριό είχε τους δικούς του οργανοπαίχτες. Το απόγευμα τη Κυριακής μαζεύονταν στην πλατεία του χωριού με τα τεράστια πλατάνια. Εκεί ήταν όλοι οι νέοι της εποχής και χόρευαν. Οι οργανοπαίχτες δεν πληρώνονταν , έπαιζαν μουσική από μεράκι.

ΜΟΥΡΙΕΣ

Νικολέτα Οργασλή

        Είμαι μαθήτρια της Α Γυμνασίου και μένω σε ένα όμορφο χωριό που ονομάζεται Μουριές και ακριβώς απέναντι έχει θέα το βουνό Μπέλες.

        Υπάρχει ένας πολιτιστικός σύλλογος που ονομάζεται σύλλογος Μπέλες. Το χωριό έχει πληθυσμό χίλια άτομα περίπου και οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι. Το χωριό Μουριές παλαιότερα ονομαζόταν Ακίντζαλη που ήταν χωρισμένο σε επτά συνοικίες και είναι οι εξής : Πλατανιές , Καβαλάρι , Λιθωτό , Ακακίες , Συκαμιές και Ψυχόβρυση. Εδώ έχουμε και ένα μέρος που λέγεται Χίλια δέντρα εκεί έχει τρία μαγαζιά και είναι γεμάτο δέντρα. Ακόμα έχουμε και δύο εκκλησίες μια είναι του Αγίου Γεωργίου και η άλλη του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.

        Στη πλατεία έχει ένα μνημείο και το μικρό ποταμάκι αλλά γύρω γύρω έχει τα μαγαζιά. Εδώ κοντά στο σπίτι μου έχει ένα παρκάκι αλλά έχουμε και ένα ακόμα παρκάκι που είναι στο Λιθωτό εκεί κάθε καλοκαίρι έρχονται παιδιά και κάθε μέρα είναι έξω.

        Εγώ το χωριό μου δε θα το άλλαζα με το να πάω στην πόλη ξέρω και παιδιά που θέλουν να έρθουν εδώ παρά να είναι στη πόλη γιατί στη πόλη το οξυγόνο είναι γεμάτο καυσαέρια ενώ εδώ στο χωριό αναπνέεις καθαρό αέρα.

Βαλεντίνη Λαζαρίδου

        Οι Μουριές είναι ένα μικρό χωριό του νομού Κιλκίς.

        Παρόλο που είναι μικρό είναι και ωραίο γιατί έχει όμορφα αξιοθέατα όπως το βουνό Μπέλες. Το βουνό μας είναι πολύ ωραίο το χειμώνα γιατί έχει χιόνια και είναι πιο εντυπωσιακό.

        Επίσης έχουμε μια κατασκήνωση που πέρσι το καλοκαίρι είχε ανοίξει και ήρθαν παιδιά από ξένη χώρα. Λίγο πιο κάτω από την κατασκήνωση έχει μια εκκλησία εκεί συνήθως ψήνουμε η πετάμε τον χαρταετό μας.

        Τώρα ας πάμε κάτω στην πλατεία έχει ένα σιδηροδρομικό σταθμό που πολύ συχνά περνάνε τα τρένα. Παρόλο που έχουμε λίγα μαγαζιά για διασκέδαση δεν μας ενοχλεί και τόσο πολύ.

        Με αυτά που σας έγραψα πιστεύω να σας άρεσε το χωριό μου και να το επισκεφτείτε όποτε θέλετε.

Σ.Σ. ΜΟΥΡΙΩΝ

Ακριτίδου Αναστασία

        Το σχολείο μου βρίσκεται στο σιδηροδρομικό σταθμό Μουριών όπου εκεί τυχαίνει να μένω κι εγώ. Βέβαια τα περισσότερα παιδιά στο σχολείο έρχονται από τα γύρω χωριά , Μυριόφυτο , Ροδώνα , Μουριές , Αγιά Παρασκευή.

        Αν κάποιος από εσάς επιθυμεί να επισκεφθεί το χωρίο μου , θα ήταν καλό να γνωρίζει ότι υπάρχει το κέντρο του χωρίου , όπου εκεί υπάρχουν κάποια μαγαζιά , σουπερ μάρκετ , αρτοποιεία, κρεοπωλεία και πολλά άλλα. Από το χωριό μου δεν λείπει τίποτα. Υπάρχουν ακόμη βίντεο κλαμπ και καφετέριες όπου οι νέοι μπορούν να διασκεδάσουν. Έχουμε επίσης και ίντερνετ καφέ.

        Αν κάποιος έρθει στο χωριό μου , το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει θα είναι η οροσειρά Μπέλες της οποίας οι κορυφές τις περισσότερες μέρες του χρόνου είναι χιονισμένες. Ανεβαίνοντας θα συναντήσετε την εκκλησία Μεταμόρφωση Σωτήρος και δίπλα υπάρχει ένα κτίσμα , που παλιότερα λειτουργούσε σαν κατασκήνωση που μάζευε παιδιά από όλη την Ελλάδα. Τώρα ο δεσπότης με τη βοήθεια άλλων ανθρώπων προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτό το μέρος φέρνοντας διάφορα ζώα (άλογα , ελάφια) τα οποία μπορεί ο καθένας μας να επισκεφθεί.

        Επίσης πολύ κοντά στο χωριό μου είναι η λίμνη Δοϊράνη , η οποία βρίσκεται δίπλα στο φυσικό μνημείο που ονομάζεται Χίλια Δένδρα. Αξίζει να πούμε ότι μόνο η μισή είναι ελληνική καθώς η άλλη μισή ανήκει στο σκοπιανό έδαφος. Παλιά πολλοί άνθρωποι πήγαιναν στη λίμνη Δοϊράνη και έκαναν μπάνιο αλλά πλέον δεν αξιοποιείται για τέτοιους λόγους παρά μόνο για το ψάρεμα.

        Παρόλο που το χωριό μου βρίσκεται πολύ κοντά στη συμπρωτεύουσα , οι άνθρωποι έχουν παραμείνει αγνοί και διατηρούν την αυθεντικότητα τους

        Πραγματικά το χωριό μου είναι ένα μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε !!!

Νούκα Τζεσίλντα

        Με λένε Τζεσίλντα Νούκα πάω στην Α γυμνασίου στο γυμνάσιο Σ.Σ. μουριών. Στο σχολείο αυτό έρχονται και άλλα παιδιά από διάφορα χωριά π.χ. από Λιθωτό , Πλατανιές , Σούρμενα , Συκαμιές , Ακακίες και από το Μυριόφυτο. Εγώ μένω Ροδώνα. Η Ροδώνα είναι ένα μικρό αλλά ωραίο χωρίο γιατί περιέχει ένα φούρνο , ένα καφενείο , ένα χασάπικο , ίντερνετ , μπαρ , ένα ξενοδοχείο το οποίο ξενοδοχείο έχει πολύ ωραία πράγματα όπως δύο πισίνες , ένα πάρκο , ένα γήπεδο βόλει. Εκτός από το ξενοδοχείο είναι ένα μικρό πάρκο τρία γήπεδα ποδοσφαίρου και ένα γήπεδο μπάσκετ.

        Η Ροδώνα μ αρέσει γιατί έχω ζήσει ωραίες στιγμές εκεί και γιατί είναι πολύ κοντά με το σταθμό , που ο σταθμός μ αρέσει πάρα πολύ.

Μακρίδου Θεοδώρα

        Είμαι μαθήτρια της πρώτης Γυμνασίου του χωρίου Σ.Σ. Μουριών στο οποίο και κατοικώ. Στο σχολείο που πηγαίνω έρχονται και παιδιά από τα γύρω χωριά , τα οποία είναι η Ροδώνα , τα Κρητικά , η Αγία Παρασκευή και το Μυριόφυτο.

        Το χωριό μου , αν και είναι από τα μικρότερα χωριά του νομού Κιλκίς δεν έχει ελλείψεις. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς καθώς έρχεται , είναι το βουνό Μπέλες ,το οποίο είναι πολύ ωραίο το χειμώνα , καθώς οι κορυφές του είναι γεμάτες χιόνι. Στη μέση του βουνού υπάρχει μια μικρή εκκλησία που ονομάζεται Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Στο σταθμό έχουμε άλλη μια πιο μεγάλη εκκλησία που ονομάζεται Υψώσεως Τιμίου Σταυρού. εκεί γύρω από την εκκλησία του σταθμού υπάρχουν μαγαζιά και καφετέριες όπου διασκεδάζουν οι νέοι άνθρωποι αλλά και οι ηλικιωμένοι στα καφενεία.

        Στη μέση του χωρίου υπάρχει ένα μεγάλο σιντριβάνι που είναι ένα υπέροχο αξιοθέατο. Ένας άλλος παραδοσιακός χώρος , όπου μπορεί να επισκεφτεί κάποιος είναι το Λαογραφικό μουσείο. Ο πληθυσμός είναι περίπου 1200 άτομα. Υψηλός αριθμός κατοίκων υπάρχει στους ηλικιωμένους.

        Πιστεύω πως είναι θετικό τ ότι το χωριό είναι μικρό , γιατί έχεις το πλεονέκτημα να γνωρίζεις τους περισσότερους κατοίκους. Το χωριό μου είναι από τα αγαπημένα μου μέρη, λόγω του καθαρού οξυγόνου και του περιβάλλοντος το οποίο σε κάνει να νοιώθεις απελευθερωμένος.

Μουχτάρη Ελένη

        Ονομάζομαι Μουχτάρη Ελένη και πάω στο γυμνάσιο του Σ.Σ. μουριών. Στο σχολείο μας έρχονται και άλλα παιδιά από τα γύρω χωριά και περιοχές όπως από το Μυριόφυτο , την Καλλιρόη , την Αγία Παρασκευή , τον Άγιο Χαράλαμπο , Σούρμενα , Ροδώνα , Κρητικά , Λιθωτό και άλλα. Εγώ προέρχομαι από το Κιλκίς αλλά κατοικώ στις Μουριές του νομού Κιλκίς.

        Έχουμε αρκετών ειδών μουσεία στη λίμνη Δοϊράνη , στο Λιθωτό και στα Σούρμενα. Έχουμε μια λίμνη τη Δοϊράνη. Η λίμνη Δοϊράνη είναι το αγαπημένο μου μέρος διότι μου αρέσει πολύ. Υπάρχει ένα μουσείο στην περιοχή τα Χίλια δέντρα έχει ταβέρνα με καλά μαγειρεμένο φαγητό και το κυρίως μενού που έχει πάντα είναι το γριβάδι που είναι το αγαπημένο μου ψάρι.

        Η Δοϊράνη είναι ιστορικό μέρος. Το βουνό Μπέλες έχει καταρράκτη μια κατασκήνωση κοντά στην παλιά εκκλησία. Στο χωρίο μας ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Επίσης το χωρίο μας έχει μια εκκλησία του Ιερού Σταυρού που κάθε χρόνο έχουμε στις 14 Σεπτεμβρίου πανηγύρι και όλα τα παιδιά μαζευόμαστε στο σιντριβάνι το βράδυ και παίζουμε διάφορα παιχνίδια. Επίσης έχουμε μια αίθουσα εκδηλώσεων που κάνουμε όλες τις γιορτινές μας εκδηλώσεις μαζί με το γυμνάσιο , το λύκειο και το δημοτικό. Στη Ροδώνα έχει ένα ξενοδοχείο με πισίνες και έρχονται πολλοί άνθρωποι.

        Τα βράδια του καλοκαιριού είναι πολύ όμορφα επειδή έχει παντού φώτα ακούγεται μουσική από τα μπαρ έχει πολύ κόσμο και το καλύτερο είναι όταν το σιντριβάνι έχει φώτα που αλλάζουν τα χρώματα και τριγύρω παίζουν και ακούγονται χαρούμενες φωνές παιδιών που χαίρονται τη ζωή τους.

        Τα συναισθήματα μου γι αυτό το χωριό είναι ότι έχει καθαρό οξυγόνο έχει νεολαία παιδιά που συνέχεια παίζουν και είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα και χαίρονται τα παιδικά τους χρονιά γιατί μόνο μια φορά μεγαλώνεις. Και όχι τα παιδιά των μεγάλων πόλεων που είναι κλεισμένα στους τέσσερις τοίχους και έχουν θλίψη στεναχώρια απελπισία και άλλα πολλά.

        Το χωριό μου έχει πολλά θετικά πράγματα και αρνητικά αλλά δε θα το άλλαζα με τίποτα άλλο γιατί αυτά τα επτά χρόνια που είμαι εδώ κατάλαβα πολλά πράγματα.

        Η περιοχή των Μουριών απελευθερώθηκε κατά το Β' βαλκανικό πόλεμο από τον ελληνικό στρατό που καταδίωκε τους Βούλγαρους στα υψώματα της Δοϊράνης μετά από τη νικηφόρα μάχη του Κιλκίς. Τη Δευτέρα 24 Ιουνίου 1913 , την επομένη μέρα απελευθερώθηκαν τα χωριά του λεκανοπεδίου Μουριών από το 23ο σύνταγμα της V μεραρχίας με διοικητή το συνταγματάρχη Γενάδη.

Χαλκίδου Βάσω

        Εμένα με λένε Βάσω Χαλκίδου και πηγαίνω στο γυμνάσιο Σ.Σ. Μουριών του νομού Κιλκίς.

        Στο χωριό αυτό όπου ζω έχει πάρα πολλές ομορφιές καταρχήν ζούμε μέσα σ' ένα πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον με πάρα πολλά δένδρα. Μέσα από το χωριό περνάει η σιδηροδρομική γραμμή του τραίνου. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα γιατί μπορούμε να μετακινηθούμε στο Κιλκίς στη Θεσσαλονίκη.

        Επίσης στο κέντρο του χωριού όπου υπάρχουν όλα τα μαγαζιά βρίσκετε το πανέμορφο σιντριβάνι. Εκεί που τα καλοκαίρια και κυρίως τα βράδια μαζεύονται όλοι οι ηλικιωμένοι και κάθονται στα παγκάκια και εμείς τα παιδιά συγκεντρωνόμαστε και παίζουμε όλα μαζί. Εκεί δεν συγκεντρώνονται μόνο τα παιδιά του σταθμού αλλά και από τα γύρω χωριά.

        Επίσης ένα άλλο πανέμορφο αξιοθέατο που με αυτό μπορούμε να ψυχαγωγηθούμε και να διδαχτούμε είναι το λαογραφικό μουσείο που βρίσκετε στο παλιό δημοτικό σχολείο των Σουρμένων. Στο λαογραφικό Μουσείο οι επισκέπτες μπορούν να βρουν παλιά και αξιόλογα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι στα παλιά χρόνια.

        Ακόμα ένα εκπληκτικό αξιοθέατο είναι η αίθουσα εκδηλώσεων που εκεί γυρίζονται διάφορα θεατρικά έργα και εμείς τα παιδιά και οι μεγάλοι μπορούνε να τα παρακολουθήσουνε. Επίσης και το σχολείο μου παρουσιάζει εκεί σκετσάκια κ.α. Αυτό είναι πολύ καλό πλεονέκτημα για εμάς.

        Ένα σημαντικό αξιοθέατο είναι οι κατασκηνώσεις που βρίσκονται σε μια πολύ ωραία τοποθεσία μέσα σε πληθώρα δένδρων την οποία επισκέπτονται κατά καιρούς παιδιά από διάφορους συλλόγους και κατασκηνώνουνε για κάποιο χρονικό διάστημα.

        Το χωρίο αυτό το αγαπάω πολύ γιατί εδώ βρίσκονται όλοι οι συμμαθητές μου και οι φίλοι μου. Δε θα θελα να ζήσω σε κάποιο άλλο χωριό παρά μόνο στο δικό μου.

Καρανάσος Θανάσης

        Το χωριό μου είναι το Σ.Σ. Μουριές σταθμός.

        Όταν μπαίνετε στα αριστερά έχει ένα βενζινάδικο λίγο πιο πάνω έχουμε μια ωραία εκκλησία άμα στρίψετε στα αριστερά , στα δεξιά έχουμε ένα καφενείο που μαζεύονται και βλέπουν μπάλα λίγο πιο πάνω έχει ένα σούπερ μάρκετ , λίγο πιο πάνω έχει μια τράπεζα, στα αριστερά έχει βιτρίνα με ρούχα, λίγο πιο πάνω έχει βίντεο κλαμπ, δίπλα έχει κρεοπωλείο και λίγο πιο πάνω έχει μανάβικο, μετά έχει πιο πάνω παιδική χαρά, στα αριστερά άμα πάτε όλο ευθεία, από τα δεξιά έχει έναν που καθαρίζει τα αυτοκίνητα, άμα πάτε όλο ευθεία στα αριστερά έχει ένα περίπτερο, άμα στρίψετε αριστερά έχει κρεοπωλείο , καφενείο , σάντουιτσάδικο, πιτσαρία , καφετέριες , ξανά καφετέρια , σουπερ μάρκετ , γεωπόνος , κρεοπωλείο , κρεπαρία, λίγο πιο πάνω έχουμε καφενείο σούπερ μάρκετ , καφενείο που παίζουν χαρτιά , στοιχήματα ΟΠΑΠ , σάντουιτσάδικο και δίπλα έχει σχολείο αγγλικών, άμα πάτε λίγο πιο πάνω έχει βενζινάδικο και έχουμε και σιδηροδρομικό σταθμό. Και έχουμε ένα ωραίο βουνό που κάθε Χριστούγεννα χιονίζει.

Εφραιμίδης Νικόλαος

        Ο τόπος που θα σας περιγράψω ονομάζεται σταθμός Μουριών.

Το χωριό αυτό βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Μπέλες. Έχει σημαντική και αξιόλογη ιστορία από τους Βαλκανικούς πολέμους. Το χωριό είναι μεγάλο σε έκταση και έχει πολλούς κατοίκους τουλάχιστον 1000. 'Όσο για τα αξιοθέατα είναι πολλά. Π.χ. το βουνό μας , η φύση μας , τα πολλά καλλιεργημένα χωράφια μας.

ΜΥΡΙΟΦΥΤΟ

Γιαννάκη Μαρίνα

Γεια σας ! Ονομάζομαι Γιαννάκη Μαρίνα και πηγαίνω Α γυμνασίου. Θα σας πω λίγα λόγια για το τόπο που κατοικώ. Ο τόπος μου λέγεται Μυριόφυτο. Είναι ένα ορεινό χωριό . Βρίσκεται στη Μακεδονία στο νομό Κιλκίς.

        Το χωριό μου όπου κατοικώ είναι αρκετά μεγάλο. Παλιά είχαμε μεγάλο πληθυσμό 400 - 450 κατοίκους αλλά τη σημερινή εποχή μειώθηκε πάρα πολύ κυρίως για οικονομικούς λόγους και από 400 γίναμε 200 κάτοικοι. Ο τόπος μου μ' αρέσει έχει πολλά ωραία αξιοθέατα. Αρχικά η εκκλησία μας Ανάληψη του Σωτήρος. Έπειτα το δημοτικό σχολείο που έχει υπέροχη θέα.

        Το καλοκαίρι μαζευόμαστε όλα τα παιδιά σε ένα βουνό που είναι πολύ όμορφο , έχει ένα ρυάκι , όμορφα δέντρα με φρούτα. Επίσης κατεβαίνοντας στην άλλη άκρη του χωρίου έχει καταπληκτική θέα. Φαίνεται η λίμνη Δοϊράνη και είναι τόσο όμορφη , το ηλιοβασίλεμα είναι μαγικό. Και τα πιο σημαντικά είναι το βουνό Μπέλες και η λίμνη Δοϊράνη.

        Ο τόπος μου , το χωριό μου μ ' αρέσει πολύ αλλά θα μου άρεσε περισσότερο αν είμαστε πιο πολλοί. Αυτά για τον τόπο μου ελπίζω να σας άρεσε.

Γιαννάκης Αριστείδης

        Στο χωριό μου στο οποίο ζω ονομάζεται Μυριόφυτο.

        Υπάρχουν δύο σχολεία , μια εκκλησία και πολλά άλλα όπως σούπερ μάρκετ , καφενεία και καφετέριες. Έχει πολλά σπίτια και πάρα πολλούς κατοίκους. Οι άνθρωποι αυτοί είναι όλοι αγαπημένοι μεταξύ τους. Στο χωρίο μου υπάρχει ένα ιερό ακριβώς στη θέση του χωριού όπου είναι γραμμένα τα ονόματα που πολέμησαν. Ακόμα υπάρχουν πολύ ψηλά στο βουνό μας ένας τεράστιος σταυρός τον οποίο τον είχε φτιάξει ο παππούς μου.

        Θα συνιστούσα σε όλα τα παιδιά του εξωτερικού αν μπορούσαν να έρθουν και να το επισκεφθούν διότι δεν θα βγουν χαμένοι αλλά και θα τους μείνει αξέχαστο.

Χατζηγεωργίου Σοφία

        Ονομάζομαι Χατζηγεωργίου Σοφία πάω πρώτη γυμνασίου στις Μουριές. Το χωριό μου είναι το Μυριόφυτο.

        Εμείς εκεί έχουμε μόλις μπαίνεις στο χωρίο ένα γήπεδο που παίζουν μπάλα. Έχουμε το Δημοτικό σχολείο εκεί πάνε τα παιδιά που μένουνε εκεί έχουμε το νηπιαγωγείο που πάνε τα παιδιά για να μάθουνε κάποια πράγματα και από εκεί. Έχουμε το φαρμακείο την εκκλησία μας τέσσερα σουπερ μάρκετ και το πάρκο. Εκεί γίνεται το πανηγύρι μας, το καλοκαίρι έρχονται διάφορα παιδιά από ξένες χώρες όπως τη Γερμανία τη Σουηδία . Υπάρχει και μια γέφυρα μας. Κάνουμε βόλτες με τα παιδιά με τα πόδια και με τα ποδήλατα κάνουμε και διάφορα πράγματα. Καθόμαστε στο πάρκο συζητάμε διάφορα πράγματα.

        Αυτό είναι το δικό μου χωριό.

Ιντζές Νίκος

        Το χωριό μου ονομάζεται Μυριόφυτο.

        Είναι ένα μικρό και ωραίο χωριό. Έχει σούπερ μάρκετ , φαρμακείο και καφενείο. Δεν έχει αρκετούς κατοίκους. Οι περισσότεροι έφυγαν στη Γερμανία και έτσι δεν έχει κόσμο. Αυτό το χωριό γεμίζει μόνο το καλοκαίρι και όταν γεμίζει είναι πολύ ωραία . Έχει και ωραία θέα το Μπέλες.

Κέρμος Μπάμπης

        Το χωριό μου το Μυριόφυτο είναι ωραίο .

        Υπάρχει ταβέρνα καφενεία μαγαζιά βουνά πεδιάδες καφετέρια σχολεία νηπιαγωγείο δημοτικό. Το χωριό μου είναι πολύ μεγάλο έχει κάθε απόγευμα πολύ κόσμο στη πλατεία του χωρίου έχει επίσης και πολύ κίνηση. Έχει πολύ ωραία ποτάμια. Έχουμε πολύ ωραία εκκλησία έχουμε επίσης και πολύ μεγάλα σπίτια ψηλά , πολύ ψηλά. Έχουμε φαρμακείο , γιατρό , κοινότητα. Στο χωριό μου έχουμε και μια βίλα .

        Το χωρίο μου μ αρέσει πολύ και το αγαπάω , τίποτα πιστεύω πως δεν του λείπει όλα αυτά που έχει μ αρέσουν τίποτα δε θέλω να αλλάξω.

ΣΥΚΑΜΙΕΣ

Μαριόγλου Δημήτρης

        Γεια σας με λένε Δημήτρη Μαριόγλου. Μένω στις Συκαμιές που έχει ένα γυμναστήριο , μια παιδική χαρά και τη λίμνη Δοϊράνη και το όμορφο βουνό Μπέλες και πολλά χωράφια.

        Κάθε πρωί ξυπνάω για να πάρω το λεωφορείο που μας πηγαίνει στο σχολείο. Με το λεωφορείο που παίρνει τα παιδιά η κάποιους κυρίους η κάποιες κυρίες να τις πάει στις δουλειές τους. Παίρνει παιδιά από το δημοτικό το γυμνάσιο και από το λύκειο έχει παιδιά από όλα τα χωριά Μυριόφυτο , Άγιο Χαράλαμπο , Λιθωτό και Συκαμιές.

        Το χωριό μου μ αρέσει πολύ γιατί έχει τη λίμνη Δοϊράνη και το ωραίο βουνό Μπέλες και τα ωραία ποτάμια και έναν τέλειο καταρράκτη .

Ροδώνα

Σαββίδης Δαμιανός

        Είμαι ένας μαθητής της Α γυμνασίου Μουριών και μένω στη Νέα Ροδώνα σε μια από τις πολλές συνοικίες των Μουριών.

        Η Νέα Ροδώνα είναι μια παλιά περιοχή με περίπου 150-200 κατοίκους που είναι οι περισσότεροι ηλικιωμένοι. Η Νέα Ροδώνα έχει ένα πολυτελές ξενοδοχείο που έχει ένα γήπεδο μπάσκετ , ένα βόλεϊ πέντε ποδοσφαίρου και μια πισίνα που λειτουργεί καλοκαίρι και έρχεται κόσμος από όλα τα γύρω χωριά. Επίσης έχει ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου που παίζει η τοπική ομάδα , ένα πάρκο και μια εκκλησία λίγο πιο πάνω στο βουνό.

        Η Νέα Ροδώνα είναι μια όμορφη περιοχή και θα σας πρότεινα ανεπιφύλακτα να την επισκεφτείτε.

Ακριτίδου Δήμητρα

        Το χωρίο μου ο Ροδώνας είναι πολύ ωραίο όπου και αν κοιτάξεις θα βλέπεις την φύση.

        Έχουμε ένα πάρκο που κάθε καλοκαίρι γεμίζει με χαρούμενες φωνές. Έχει και γήπεδο του μπάσκετ , πιο κάτω έχει μια ψησταριά που κάθε παρασκευή το καλοκαίρι μαζευόμαστε ενήλικες και παιδιά και τρώμε.

        Πάντως έχω και θα έχω τέλειες αναμνήσεις και στο χωριό μου έχει διάφορα πράγματα για να δεις όπως η παλιά Ροδώνα. Όπως ανεβαίνεις στη παλιά Ροδώνα ο τόπος σε μαγεύει . Έχει μια γεφυρούλα.

        Φανταστείτε μετά από πόσα χρόνια το ποτάμι δεν έχει ξεραθεί είναι ακόμα εκεί το καλοκαίρι έχει και ψάρια. Επίσης όπως ανεβαίνεις τα πάντα είναι πράσινα και όταν φτάσεις στην εκκλησία έχει βρυσούλα με κρύο δροσερό νερό και αν κουράστηκες έχει και καρέκλες. Και όπως κατεβαίνεις αν κόψεις δρόμο από το χωράφι έχει και άλλο ποτάμι . Εκείνο το ποτάμι είναι απίθανο δίπλα ακριβώς έχει ένα δέντρο και αν θέλεις μπορείς να ξαπλώσεις . Η αμμουδιά είναι απίθανη.

        Όποιος ήρθε ξέρει τι απίθανο χωριό είναι αυτό και όποιος δεν έχει έρθει ας μείνει με το όνειρο.

Άγιος Χαράλαμπος

Απατσίδης Στάθης

Το χωριό μου ο Άγιος Χαράλαμπος είναι πολύ όμορφο και εσωτερικά και εξωτερικά.

        Μόλις μπαίνεις στο χωριό στα δεξιά έχει το καφενείο που μαζεύονται οι παππούδες και παίζουν χαρτιά και λίγο πιο πάνω έχει το δρόμο που στα δεξιά πηγαίνεις στα Αμάραντα και το Δροσάτο και στα αριστερά πηγαίνεις στο Μυριόφυτο και στο Σταθμό.

        Το χωριό μου έχει 60 κατοίκους δεν έχει καθόλου νεολαία αλλά ούτε και παιδιά. Στο κέντρο του χωρίου έχει την πλατεία με το μνημείο του 1949 που πολέμησε ο προπάππους μου και άλλοι άνθρωποι επίσης. Το καλοκαίρι κάνουμε το πανηγύρι στην πλατεία.

        Το χωριό μου είναι ήσυχο και όλοι οι κάτοικοι είναι πολύ καλοί. Αν πάρεις το δρόμο για να πας πάνω σε βγάζει στην εκκλησία του Άγιου Χαράλαμπου και λίγο πιο κάτω έχει ένα εκκλησάκι. Από το χωρίο μου μπορείς να ανέβεις στο βουνό. Από το βουνό έχει πολύ θέα.

        Το καλοκαίρι ανεβαίνουμε πιο πολύ με την παρέα μου με τα μηχανάκια μέχρι τα Γαθρά σε ένα χωριό που είναι πάνω στο βουνό κατεβαίνουμε στο Δροσάτο και φεύγουμε στο χωριό.

Λιθωτό

Προβατίδης Χαράλαμπος

        Το χωριό μου ονομάζεται Λιθωτό και είναι ένα από τους πολλούς συνοικισμούς των Μουριών.

Έχει μια μεγάλη πλατεία και πολλά μαγαζιά. Έχει μια παιδική χαρά που μαζεύονται όλα τα παιδιά και παίζουμε. Έχουμε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Έχουμε και ένα Μουσείο με αντικείμενα αντίκες. Επίσης έχουμε πολλά χωράφια και πολλά ζώα.

        Στο χωριό μου οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Στο χωριό μας κατοικούν περίπου χίλια άτομα τα περισσότερα είναι μεγάλης ηλικίας. Τα παιδιά του χωριού είναι πολύ λίγα.

 ΟΙ ΜΟΥΡΙΕΣ . Φωτογραφίες από τη μαθήτρια Ακριτίδου Αναστασία.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ . Φωτογραφίες του μαθητή Σαββίδη Κώστα.

ΠΑΛΑΙΑ ΡΟΔΩΝΑ . Φωτογραφίες της μαθήτριας Ακριτίδου Δήμητρας.